Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2007

ΑΝΑΓΩΓΗ ΣΤΙΣ ΑΙΤΙΕΣ
ΤΟ ΑΝΩΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ

Λαμβάνουμε υπογραφές από πολίτες που ενεργοποιούνται στο θέμα των Αεροψεκασμών και αποφασίζουν εκτός από λόγια να προχωρήσουν σε έργα. Πρέπει να τονίσουμε όμως ότι η Αναγωγή στις Αιτίες μας ωθεί να αντιταχθούμε σε πολύ μεγάλα συμφέροντα.
Για να προχωρήσουμε στην ριζική αιτία όλων των προβλημάτων μας έχουμε μια πορεία να διανύσουμε και θα πρέπει να παλέψουμε και να διαλυσουμε πεποιθήσεις με τις οποίες εντέχνως μας μεγαλώσανε. Πρέπει να διαλύσουμε όλους τους μύθους και σας προειδοποιώ ότι αυτό θα είναι επίπονο.
Πρέπει να νικήσουμε σε ένα δικό μας "Τρίαθλον".
Τρεις είναι οι Αθλοι μας...
1) Να τιθασεύασουμε το εντός μας κακό
2) Να λυτρωθούμε από το φόβο του θανάτου
3) Να αποτινάξουμε από πάνω μας και από τη ζωή μας την εξουσία της εκκλησίας

Τα 2 πρώτα πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε εντός μας. Το εντός μας κακό που αναλύσαμε στην προηγούμενη ανάρτηση θρέφεται από το φόβο του θανάτου ο οποίος είναι και ο πατέρας όλων των φόβων. Όποιος νικήσει το φόβο του θανάτου τότε θα έχει κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα στην εξέλιξη της ψυχής του και η ελευθερία του από αυτόν τον φόβο θα τον κάνει πραγματικά γενναίο όπως ήταν ο Λεωνίδας και οι 300 και τόσοι άλλοι πρόγονοι ήρωές μας. Το πρόβλημα είναι ότι ο φόβος του θανάτου συντηρείται από την εξουσία της εκκλησίας.
Για να είμαστε αποτελεσματικοί στην αναζήτησή μας θα πρέπει να έχουμε τιθασεύσει το εντός μας κακό και να έχουμε λυτρωθεί από το φόβο του θανάτου.
Αν όλα αυτά σας φαίνονται θεωρητικά τότε κάντε υπομονή γιατί ο Ονάσανδρος πάντα συνδέει τη θεωρία με την πράξη.

Εχουμε μιλήσει για το εντός μας κακό. Απλώς να συμπληρώσω ότι το εντός μας κακό εκδηλώνεται με Εγωϊσμό κι ευθιξία. "Ποιός είσαι εσύ που θα μου πει εμένα... Ξερείς, ρε, ποιός είμαι Εγώ?" Αυτές είναι κλασσικές ατάκες του εντός μας κακού, της προσωπικότητάς μας. Εμείς θα πρέπει να ταυτιζόμαστε με το Ανώτερο εντός μας. Δεν πρέπει να θιγόμαστε από κρίσεις των άλλων αλλά να τις χρησιμοποιούμε ώς αφετηρία σκέψης και να θέτουμε πάντα τα ερωτήματα...
1) Ποιός άσκησε κριτική σε εμένα?
2) Με γνωρίζει καλά?
3) Εχω εμπιστοσύνη στην κρίση του?
Αν είναι κάποιος που μας γνωρίζει καλά κι έχουμε εμπιστοσύνη στην κρίση του ή απλά μας γνωρίζει καλά ή απλά του έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη, τότε του ζητούμε περισσότερες εξηγήσεις γι αυτά που μας είπε προκειμένου να μάθουμε τι είναι αυτό που βλέπει πάνω μας και δεν το βλέπουμε εμείς.
Αν είναι κάποιος που δε μας γνωρίζει καλά και είναι αμφισβητήσιμη η κρίση του, τότε πάλι δεν ταρασσόμαστε από την επιθετική του κριτική γιατί δεν έχει καμμία αξία για εμάς.
Σε κάθε περίπτωση δηλαδή δε θιγόμαστε με τις κριτικές των άλλων. Ετσι δεν ταυτιζόμαστε με λανθασμένες εκφράσεις του εαυτού μας. Διατηρούμε την αποστασιοποιημένη στάση του ερευνητή παρατηρητή - έτσι μόνο ταυτιζόμαστε με το ανώτερο εντός μας κι όχι μόνο αποφεύγουμε την κριτική των άλλων αλλά μάλιστα επιδιώκουμε τη σκληρή κριτική αυτών που εμπιστευόμαστε και μας αγαπάνε γι αυτό κι επιδιώκουμε να συναναστρεφόμαστε με σημαντικούς ανθρώπους.
Η κριτική των "καλών" φίλων είναι που μας δίνει τα ερεθίσματα για να γίνουμε καλύτεροι. Οσο πιο αυστηρή αυτή η κριτική τόσο μεγαλύτερη η ώθηση που θα μας δώσει.

Για να ολοκληρώσω λοιπόν.... Μαχόμαστε το εντός μας κακό όταν συμμαχούμε με το Ανώτερο εντός μας και ένας τρόπος να το επιτύχουμε αυτό είναι να αποταυτιζόμαστε από τα λάθη μας. Τα λάθη μας δεν είμαστε Εμείς, τα επιτεύγματά μας είμαστε Εμείς και με αυτά πρέπει να ταυτιζόμαστε. Οταν δεν κάνουμε επιτεύγματα, όταν δεν παράγουμε ιδέες και πράγματα νέα και αρμονικά τότε... ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ.
Οταν κάποιος μας προσβάλει πρέπει να διατηρήσουμε την ισορροπία μας και να δούμε όχι συναισθηματικά αλλά καθαρά λογικά αν όντως ο φίλος μας αναφέρεται σε ένα λάθος μας που μπορεί να το κάναμε χωρίς καν να το συνειδητοποιήσαμε ή απλά δε θέλουμε να το παραδεχτούμε.
Αυτός που είναι πάντα καλός μαζί σας και ποτέ δε σε προσβάλει να ξέρεις ότι δεν είναι πραγματικός φίλος. Αν βλέπετε κάτι στραβό στον φίλο σας πρέπει να του το λέτε και αν αυτός δε το διορθώνει δώστε του ένα Σοκ .... προσβάλετέ τον. Δε θα επιτεθείτε στο φίλο σας αλλά με την επίθεσή σας θα προσβάλετε το Εντός του κακό συμμαχώντας με το Ανώτερο εντός του.
Σας μάθαν να είσαστε πάντα ευγενείς. ΛΑΘΟΣ ΣΑΣ ΜΑΘΑΝΕ. Η συνεχής-υπερβολική ευγένεια είναι όσο κακή είναι και η υπερβολική αγένεια. ΟΙ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ ΣΥΜΠΙΠΤΟΥΝ γι αυτό οι πρόγονοί μας αναζητούσαν πάντα το μέτρο. Ετσι λοιπόν να μην είσαστε πάντα ευγενείς, να είσαστε και λίγο αγενείς αν θέλετε να είσαστε δίκαιοι με τον εαυτό σας και τους άλλους. Να μάθετε όχι μόνο να επαινείτε αλλά και να προσβάλετε γιατί αλλιώς ο έπαινός σας δεν θα έχει καμμιά αξία.
Τέλος, αυτήν την ικανότητα να την στρέφετε και εντός σας. Ειναι πιο εύκολο να κρίνετε τους άλλους αλλά πιο δύσκολο και γενναίο να κρίνετε τον εαυτό σας. Οι άλλοι είναι ένα σχολείο για εσάς... εκμεταλευτείτε το. Μέσα από το να κρίνετε τους άλλους θα μάθετε να κρίνετε και τον εαυτό σας. Στην αρχή προσπαθείστε να κρίνετε με σύνεση τους φίλους σας τους πιο μακρινούς και σιγά-σιγά πλησιάστε στους πιο κοντινούς μέχρι που τελικά θα φτάσετε να γίνετε ο ίδιος κριτής του εαυτού σας και το καλύτερο είναι ότι οι άλλοι θα σας έχουν προ-εκπαιδεύσει σε αυτό και θα σας καθοδηγούν για το ποιά είναι τα λάθη σας. Γι αυτό οι φίλοι είναι πολύτιμοι γιατί είναι το σχολείο μας. Απλώς ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΣΑΣ...
Προσέξτε επίσης ότι όταν κάνουμε κάτι σωστό και ωραίο, αυτό γίνεται μόνο γιατί μέσα από εμάς εκφράζεται το "Ανώτερο Εντός" μας. Το "Ανώτερο Εντός" μας δεν είναι στη φύση του να αυτοπροβάλεται αλλά το εντός μας Κακό θέλει να χρησιμοποιεί τα επιτεύγματα του αντί-πολού του για να αυτοπροβάλεται και να κερδίζει κύρος, χρήμα κι εξουσία. Ετσι λοιπόν να ξέρετε ότι όταν προβάλετε τα επιτεύγματα που κάνατε όταν συντονιστήκατε με το "Ανώτερο εντός" σας τότε αυτομάτως συντονίζεστε με το "Εντός σας κακό".
Το Ανώτερο δεν επιδιώκει καμμιά αναγνώριση για ότι κάνει απλώς ΕΙΝΑΙ και ΔΡΑ.
Το Κατώτερο θέλει πάντα αναγνώριση. Τρέφεται από την προσοχή σας.

Σκεφτείτε τα όλα αυτά και προσπαθείστε να τα εφαρμόσετε. Ακόμα και η προσπάθεια που θα κάνετε θα αλλάξει τη ζωή σας.
Ολα αυτά δεν είναι δικές μου ιδέες. Εγώ απλώς τις εκφράζω. Δεν διεκδικώ κανένα πνευματικό δικαίωμα επί αυτών μιας και δεν είναι νέες ιδέες αλλά αντιθέτως πολύ παλιές κι αυτό ακριβώς τους δίνει αξία. Αυτά εφάρμοζαν οι πρόγονοί μας και ο Ελληνικός Πολιτισμός βασίστηκε πάνω στην εσωτερική μελέτη του Εαυτού και την λυτρωση από το φόβο του Θανάτου (Που θα αναλύσουμε στην επόμενη ανάρτηση).

ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΤΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ? ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΑΝΑΧΘΕΙΤΕ ΣΤΙΣ ΑΙΤΙΕΣ?
ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ?
ΠΡΩΤΑ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
ΕΓΩ ΣΑΣ ΔΙΝΩ ΑΠΛΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΤΕ.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΔΙΝΩ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΕΣ, ΣΑΣ ΩΘΩ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΕΡΓΗ ΔΡΑΣΗ (ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΚΙ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΩ ΣΥΝΤΟΜΑ).

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΟΝΑΣΑΝΔΡΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: