ΤΑΞΙΔΕΨΤΕ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

Θα ξεκινήσω με μια διήγηση αυτή τη δημοσίευση.

Θυμάμαι όταν γύριζα από το γυμνάσιο στο σπίτι μου ένα απόγευμα του Απριλίου του 1985. Ηταν ένα δροσερό απόγευμα και η ώρα ήταν 6.15, το σπίτι μου απείχε ένα χιλιόμετρο περίπου και χρειαζόμουν περίπου 12-14 λεπτά για να φτάσω.
Μια ελαφρά ζάλη με έπιασε κι ένα αίσθημα αποπροσανατολισμού και ξαφνικά είδα την πόρτα του πατρικού μου. Η ώρα ήταν 7.30 και δε θυμόμουν τίποτα από τη διαδρομή. Είχα ένα κενό 75 λεπτών της ώρας. Ποτέ δε θυμήθηκα τι είχε γίνει τότε.
21 χρόνια αργότερα είδα ένα όνειρο. Είδα αυτήν την διαδρομή και με κάθε λεπτομέρεια τι έγινε σε αυτήν την διάρκεια των 75 λεπτών.
Πάμε λοιπόν πίσω στο 1985 όταν κοίταξα λοιπόν το ρολόι μου και είδα ότι η ώρα ήταν 6.15 εκείνη τη στιγμή άκουσα μια φωνή δίπλα μου και είδα ένα σχεδόν συνομήλικο παιδί να με ρωτάει την ώρα. Του είπα την ώρα και τον ρώτησα αν πήγαινε στο σχολείο μου. Μου φαινόταν ότι τον είχα ξαναδεί κι επειδή το σχολείο μου ήταν κοντά έκανα αυτή τη σκέψη. Φαινόταν λίγο μπερδεμένος, μου έγνεψε θετικά και με τρεμάμενη φωνή μου είπε πως έκανε συχνά αυτήν τη διαδρομή και πως σήμερα πήγαινε προς την κατεύθυνση που πήγαινα κι εγώ γιατί έπρεπε να πάει στο σπίτι του παππού του.
Βρεθήκαμε συνοδοιπόροι με το νέο μου φίλο. Μου συστήθηκε ως Ευάγγελος και προχωρούσαμε μαζί και σχεδόν αμέσως ξεκίνησε ένας ενδιαφέρον διάλογος μεταξύ μας.
- Ωραίο καιρό έχει σήμερα, μου είπε, η Ανοιξη μυρίζει υπέροχα. Δεν έχω ξαναμυρίσει τόσες μυρωδιές.
- Κάθε χρόνο έτσι μυρίζει τέτοια εποχή του λέω εγώ.
- Ναι, αλλά δεν ειναι μια καταπληκτική ευωδία? Κι αυτός ο γαλάζιος ουρανός, ο ασυννέφιαστος, δε χορταίνω να τον κοιτάω.
Τον κοίταξα περίεργα, άρχισε να μου φαίνεται λίγο "βαρεμένος". Αυτός φαίνεται ότι έπιασε το ύφος μου και έσπευσε να αιτιολογήσει.
- Τα σκέφτομαι όλα αυτά , είπε, γιατί γράφω ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας και φαίνεται ότι με έχει απορροφήσει. Σκέψου κάποτε ο ουρανός να μην είναι γαλανός και η φύση να παψει να μυρίζει όπως τώρα. Δεν θα ήταν τραγικό?
- Υποθέτω πώς Ναι, του είπα με απορία.
- Αυτό λοιπόν είναι και το θέμα του βιβλίου που γράφω. Είναι επιστημονικής φαντασίας κι αναφέρεται σε έναν τέτοιο μελλοντικό κόσμο.
Ωραία, επιστημονική φαντασία, τώρα με χτύπησε στο ευαίσθητο σημείο μου.
- και για πές μου τί περίπου λέει το βιβλίο σου? τον ρώτησα με περιέργεια.
- Φαντάσου μου είπε τη Γη σε 35 χρόνια από τώρα. Μια παγκόσμια δικτατορία θα ελέγχει όλες τις κυβερνήσεις. Τεράστιες τηλεοράσεις μέσα στα σπίτια αλλά και στους δρόμους θα δουλεύουν όλο το 24ωρο και θα εκπέμπουν διαφημίσεις και ταινίες με σκοπό να κατευθύνουν τον κόσμο όπως ο βοσκός κατευθύνει τα πρόβατα. Τηλεοράσεις όχι σαν κι αυτές που έχετε τώρα... εεεε που έχουμε θέλω να πω, αλλά πολύ λεπτές σαν ένα πανί θα εκπέμπουν υποβολές με εικόνες και ήχους μέσα από διαφημίσεις που θα κατευθύνουν τον κόσμο στο πώς θα σκέφτεται και θα πράττει.
Εγώ τον άκουγα μαγεμένος, πάντα μου άρεσε η επιστημονική φαντασία κι αυτός συνέχιζε. Οσο μιλούσε εγώ οραματιζόμουν αυτά που έλεγε σαν να τα ζούσα πραγματικά.
- Ο ουρανός δεν ήταν πια γαλανός αλλά πάντα γκρίζος και συννεφιασμένος, μου είπε, και σπάνια έβρεχε ενώ ο αέρας ήταν γεμάτος με αερια που κάναν τους ανθρώπους πιο υποτονικούς και πιο υπάκουους. Οι χώρες είχαν χάσει τα γεωγραφικά τους σύνορα μιας κι οποιοσδήποτε μπορούσε να μεταναστεύσει και να ζήσει οπουδήποτε. Στους δρόμους όλων των πόλεων μιλούσαν πολλές γλώσσες. Με νόμους απαγορεύτηκε η κατοίκηση έξω από μεγάλες πόλεις και μικρές πόλεις και χωριά μαράζωσαν ή χάθηκαν από φυσικές καταστροφές μέσα σε μια νύχτα. Αυτές οι καταστροφές δεν ήταν τυχαίες μιας και η Παγκόσμια Δικτατορία είχε βρει τρόπο να ελέγχει τον καιρό σε τέτοιο βαθμό ώστε να προκαλεί ακραία καιρικά φαινόμενα όπου και όποτε ήθελε.
Μου ανέφερε όλα τα παραπάνω με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τέτοιες που ξεχνούσα ότι όπως μου είχε πει, όλα αυτά ήταν ένα βιβλίο που έγραφε αλλά μου έδινε την εντύπωση ότι όλα αυτά τα είχε ζήσει. Η γλαφυρότητα της περιγραφής του με είχε μεταφέρει στην δική του πραγματικότητα. Μετά από λίγο αισθανθηκα ότι ζούσα στην Ελλάδα του 2020 και έβλεπα γύρω μου αυτά που μου περιέγραφε. Τα λόγια του αντηχούσαν μέσα μου και ο χρόνος έμοιαζε πλέον αλλοιωμένος. Με όλες μου τις αισθήσεις ένοιωθα αυτά που έλεγε να συμβαίνουν γύρω μου. Οσο η διήγησή του προχωρούσε τόσο κι εγώ βυθιζόμουν στην πραγματικότητά του. Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για το πώς λειτουργούσε η παγκόσμια δικτατορία, πώς υπέταξε τη σκέψη του κόσμου, για την σθεναρή αντίσταση μιας μικρής ομάδας ανθρώπων.
Μέσα στην δύναμη αυτής της διήγησης κατάλαβα ότι δεν είχα να κάνω απλώς με ένα συνομήλικο παιδί. Αυτή την περιγραφή δε θα μπορούσε να την κάνει... όχι παιδί αλλά ούτε καν ο Αρθουρ Κλαρκ ο ίδιος.
Είχα την εντύπωση ότι πραγματικά μεταφέρθηκα μέσα στον χρόνο σε αυτόν το μελλοντικό κόσμο κι έζησα εκεί για περίπου 9 μήνες! Ναι, είδα στον ύπνο μου εκείνο το βράδυ ότι ζούσα για 9 μήνες σε έναν μελλοντικό κόσμο κι όλα ήταν τόσο ζωντανά σε αυτό το όνειρο. Με φιλοξένησαν κι εμένα και πολλούς άλλους που είχαν κι αυτοί έρθει από την εποχή μου. Μας έμαθαν πράγματα που ακόμα δεν θυμάμαι αλλά ξέρω ότι όταν χρειαστούν θα τα θυμηθώ και θα τα εφαρμόσω. Σποραδικά, ακόμα και τώρα, μου έρχονται κάποιες εικόνες.
Στο τέλος των 9 μηνών ο συνομήλικος φίλος μου με πλησίασε και μου είπε πως είναι ώρα να γυρίσω πίσω και αυτά που έμαθα θα πρέπει να μείνουν κρυφά μέσα μου για να έχουν το χώρο και το χρόνο να αναπτυχθούν εντός μου. Μου είπε ότι θα μείνουν κρυφά ακόμα κι από μένα και θα αποκαλύπτονται σιγά σιγά όσο θα γίνομαι και πιο έτοιμος να τα δεχτώ και να τα διαφυλάξω.
Η τελευταία του φράση ήταν "Γύρνα σπίτι σου τώρα Παππού" και θυμάμαι τα μάτια του όταν μου το έλεγε αυτό. Έμοιαζαν τόσο με τα δικά μου.
Μετά κοίταξα το ρολόι μου και ήταν 7.30 το απόγευμα και το μόνο που είχα ήταν μια ελαφρά ζαλάδα. Δε θυμόμουν τίποτε άλλο αλλά κάτι είχε αλλάξει μέσα μου.

Δεν έχω το δικαίωμα να σας πω ότι αυτή η ιστορία είναι φανταστική αλλά ούτε θα διακινδυνέψω να σας πώ ότι είναι πραγματική. Σας αφήνω να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.
Κάποιες χρονολογίες κι ονόματα σίγουρα έχουν τροποποιηθεί.
Να ξέρετε όμως πώς ο ερευνητής πρέπει να έχει πάντα ανοιχτό μυαλό και να είναι έτοιμος να πιστέψει και το πιο απίθανο αφού αυτό αποδειχτεί λογικά έστω.

Μόνο η ουσία μας είναι υπεράνω χρόνου. Το Αιώνιο Τώρα που διδάσκει η Ελληνική μας Παράδοση ενοποιεί Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον. Ο Μύστης που θα συντονιστεί με το Αιώνιο Παρόν θα κατακτήσει το χρόνο.
Σας είπαν πώς τα ταξίδια στο χρόνο είναι μόνο για ευφάνταστες ταινίες ή γίνονται μόνο με μηχανές μιας άλλης τεχνολογίας? Τα ταξίδια στο χρόνο γίνονται από διάνοιες που μπορούν να συντονιστούν με το Αιώνιο Παρόν. Το Αιώνιο Παρόν έχει σχέση με τον Αιθέρα, άλλωστε τον Αιθέρα "αποτυπώνεται ο χρόνος".

Η Αναγωγή στις Αιτίες θα απαιτήσει από εμάς να ταξιδέψουμε στο χρόνο.
το ταξίδι στο χρόνο είναι ένα πολύ σημαντικό όπλο. Πολλές φορές η ζωή μας έδινε διδάγματα που εκείνη τη στιγμή δεν τα καταλαβαίναμε καν. Προπονηθείτε.
Ανατρέξτε στην παιδική κι εφηβική σας ηλικία. Ανασύρετε μνήμες από μέσα σας. Πώς αισθανθήκατε σε ένα συγκεκριμένο γεγονός? Παρατηρήστε τον τότε σας εαυτό με τη γνώση που έχετε τώρα. Ετσι θα κάνετε ένα ταξίδι στο χρόνο απλής μορφής. Θα ενώσετε το τώρα με ένα σημείο του παρελθόντος. Αν ασχοληθείτε σοβαρά τότε θα εκπλαγείτε από το πόσα μπορείτε να μάθετε από το παρελθόν σας. Αυτό που επίσης όμως θα μαθαίνετε θα είναι πώς να ταξιδεύετε στο χρόνο. Κι όσο προπονείστε σε αυτά τα ταξίδια τότε αυτά θα σας δίνουν όλο και πιο δυνατές εμπειρίες.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΑ.
Μάθετε να ανοίγετε παράθυρα στο χρόνο.

Μετά τιμής
Ονάσανδρος